Week van Ontmoeting – ‘Hoop-dag’ – Afsluiting (Deel 3)
Tezelfdertijd als de Aanbidding van het Allerheiligste Sacrament in de ochtend in de H. Antonius Abt kerk te Schaijk, vond in het naburige parochiecentrum een inleiding plaats over de missie van de Kerk, over christen zijn in deze tijd, verzorgd door drs. Koos Smits, als priester-pastor verbonden aan de St. Ludgerusparochie in Utrecht. Smits ging aan de hand van zijn eigen levens –en geloofsgeschiedenis de geschiedenis van de Kerk in de Lage Landen langs, om te laten zien wat er in de jaren rond en na het Tweede Vaticaans Concilie (1963-1965) tot en met heden in kerkelijk Nederland was veranderd. Volgens hem vond er in die jaren een omkering plaats: niet God op 1, maar de mens. Met alle gevolgen van dien, vooral te herkennen in de liturgie en catechese. Koos Smits poneerde dat we in de heilige Schrift en met name in de Handelingen van de Apostelen (of: Handelingen van de heilige Geest) kunnen ontdekken hoe God werkt, hoe God bezig is met zijn verlossingswerk. Daarbij is Gods verlossingswerk in Jezus, Zijn Zoon, gericht op alle mensen. Gods liefde doorbreekt grenzen, muren van afscheiding, van groepsdenken, …, doorbreekt wij –en zij-denken. Gods heil is universeel. En dàt mogen wij als christenen uitdragen, met de blijde boodschap: God houdt van u, Hij wil u verlossen, redden! Het is aan ons om met God, met Zijn Geest mee te werken! Om mee te gaan in de verlossingsbeweging van God! Met veel genoegen en in grote dankbaarheid kunnen we terugkijken op Smits’ inspirerende inleiding. Dank u!
Na de Aanbidding in de kerk, die werd afgesloten met de Zegen, werd er in het parochiecentrum geëvalueerd over hoe de ‘Hoop-dag’ was verlopen, hoe deze dag door eenieder was ervaren. Volgens iedereen was deze ‘Hoop-dag’ geslaagd te noemen. Bijzonder vonden de deelnemers de ontmoetingen met mensen in en buiten de kerk, in gesprek en in stilte. Deze dag heeft velen goed gedaan en hoop geschonken!
Ter afsluiting van de ‘Hoop-dag’ en natuurlijk van de hele Week van Ontmoeting volgde de reguliere Zondagse Eucharistieviering op zaterdag 24 juni, in de kerk te Schaijk, op de 12e zondag door het jaar. Citaten/delen van de, tijdens deze viering, gehouden preek vindt u hier.
“De heilige Johannes de Doper, de patroon van onze parochie die we op deze dag gedenken, heeft durven getuigen van de Geest die in hem leefde. Dat heeft hem zijn leven gekost. Ook in deze tijd is er sprake van fysieke vervolging, van christenen die vervolgd worden, bijvoorbeeld in Syrië, Irak en Egypte. Dit hebben we ook gehoord tijdens lezingen gedurende de Week van Ontmoeting. Ook hebben we in deze Week de film ‘Silence’ gezien, die vertelt over de bloedige christenvervolging in het Japan van de 16e en 17e eeuw”. … “In onze omgeving is er wel geen fysieke vervolging, maar kunnen wij vrij spreken over wie God voor ons is, over wat geloven voor ons betekent? De reacties zijn bijna zo divers als er mensen zijn. Regelmatig is het zo, dat als je over God en je geloof praat,” … “je ouderwets bezig bent. Het is iets van vroeger, zegt men dan”. … “Een echt gesprek over geloven in het algemeen, en zeker over wat je geloof voor jou betekent, is gewoonweg niet mogelijk”. … “In die zin is er feitelijk sprake van vervolging. Deze ervaringen zijn niet alleen iets van deze tijd. De Schriftverhalen getuigen ervan. Zoals bij de profeet Jeremia, die zo’n 600 jaar voor Christus optrad in Jeruzalem. Hij uitte kritiek op de levenswijze van mensen. Kritiek leveren wordt je echter niet in dank afgenomen”. … “Dan ben je negatief bezig. Dat ervaart Jeremia aan den lijve; hij komt in de gevangenis terecht. Zijn vertwijfeling is groot. Jeremia getuigt ook van zijn vertrouwen op God, “op de Heer”. Vasthoudend bidden houdt hem overeind. Zo getuigt Jeremia van de hoop die in hem leeft. In het Evangelie spreekt Jezus de jonge christenen moed in, wanneer de mensen in hun omgeving hen niet meer serieus nemen. “Wees niet bang voor de mensen”, zegt Jezus. Wees niet bang voor hen die wel het lichaam kunnen doden, maar niet je ziel. Niet wie je bent. Durf te getuigen van de hoop die in je leeft. God zal je bijstaan”. … “De uitdaging blijft om niet bang te zijn, om iets te laten zien van de Geest, de hoop die in ons leeft, en Dìe – natuurlijk zelf eerst – serieus te nemen. Ons geloof in Jezus Christus dus serieus te nemen”. … “Met een Week van Ontmoeting biedt de parochie eenieder hulp aan, om kennis te maken, om opnieuw kennis te maken, stapje voor stapje, met de inhoud van ons geloof in Jezus Christus. Met wie is Jezus, waarom geloven in Hem, en getuigen we van Hem? En getuigen, hoe doe je dat? Via ontmoetingen, binnen en buiten de kerk, met mens, met God, hopen we dat mensen van deze tijd God in Jezus mogen leren kennen als de God van wie je màg zijn, die je kent en liefhebt, ‘ten volle’, ‘ten diepste’. Een God ook die leven schenkt, Iemand op wie je kunt bouwen én Die je kunt vertrouwen. Juist ook op die momenten, waarop je geloof wordt beproefd. Je geloof is niet statisch. Niet mechanisch. Zo werkt het niet. Zo werkt God niet. Zo ook niet… geloven. Geloven is altijd: groeien in geloof. Geloven is dynamisch, ja in geloven mag de Geest die altijd beweging is, jou ‘bewegen’ tot beweging. Maar… het gaat altijd voorzichtig vooruit. Je weg van geloven is soms verwarrend, soms twijfelend, soms zoekend en tastend, soms blij en vreugdevol. Soms hoopvol, soms ben je terug bij af. Geloven is een groeiproces”. … “Je mag God langzamerhand gaan ervaren als Iemand, als nabij en intiem, als teder en barmhartig. Ook de verhalen over en van de apostelen, de eerste getuigen van geloof in Jezus Christus, getuigen hiervan. Durven getuigen van de Geest, de hoop die in je leeft”. … ”Wees niet bang,” … “Ga de uitdaging aan!”.
Heel veel dank aan iedereen, die heeft meegeholpen en of meegedaan met de Week van Ontmoeting! Het was fantastisch! Hopelijk tot een volgende keer!
