Zij volgden het Licht, kwamen bij het Goddelijk Kind en gingen weer verder
De brief van Paus Franciscus voor de internationale jongerendag op 26 november j.l. heeft me bemoedigd; ‘Wees niet bang om de hoop en vreugde van de verrezen Christus met anderen te delen. Voed het vonkje hoop dat in je leeft, en deel het ondertussen uit. Je zult ontdekken dat het groeit door het aan anderen te geven!
Hierin voel ik mij precies op de goede manier aangesproken in mijn werk als gedelegeerde voor JBDB. Samen met Laura Nieuwlaat-van Dun en Ingrid van Zeeland richten wij ons op het jongerenwerk voor ons bisdom. Mijn ervaring is dat dit niet lukt zonder dat jongeren ons uit onze comfort zone halen en wij hen. Dit wederzijds gebeuren maakt het levendig en dynamisch.
Wij werken met een jongerenplatform dat activiteiten organiseert en ondersteunt voor en met tieners van de parochies. Het grootste evenement was dit jaar de Wereldjongerendagen naar Lissabon. Wij waren ruim twee weken met een volle bus onderweg. Er kon met elkaar over geloof gesproken worden. Het geloof werd gevoed door de plaatsen die we bezochten zijnde Taizé, Barcelona, Toledo, Lissabon, Fatima, Burgos en Poitiers. Door de catechese werd uitleg gegeven om te leren begrijpen wat vaak zo moeilijk onder woorden te brengen is.
Het helpt het persoonlijke geloof samen te voegen met het geloof van de Kerk. De ‘Power of Fire’ die een lange traditie heeft in ons bisdom voor de vormelingen en hun families, blijft een geslaagd concept. Daar is nu ‘de Mysterytour’ en ‘het Luisterweekend’ aan toegevoegd waar we met jongeren een weekend op pad gaan met vragen en opdrachten. Natuurlijk past in dat alles ook de gezelligheid. Andere activiteiten zijn ‘JBDB viert’ en ‘JBDB Café’, met momenten van vieren en ontmoeting. Wil je op de hoogte blijven? Meld je aan voor de nieuwsbrief via JBDB.
Naast de Youcat, waarin de catechese met jongeren behandeld kan worden, bestaat ook een Docat, om iets te doen met het geloof. Met deze documenten van de Kerk die voor de jeugd zijn uitgewerkt, proberen wij zinvol bezig te zijn.
Ook al zijn de aantallen niet meer zoals in de tijd van de zogenaamde volkskerk, de aantallen die nu samenkomen zijn hoopgevend en vooral het enthousiasme van de jeugd is aanstekelijk.
Toen ik zelf geraakt werd door de ervaring dat God echt naar mij omzag, was dat een engelbewaarder, de heilige Geest, die ik in mijn jonge jaren steeds intenser tot mij hoorde spreken. Deze ervaring die een weg was met ups en downs maar die in mij de ontvankelijkheid voor de openbaring deed groeien dat ook ik een kind van Onze Lieve Heer ben, maakt mij bewust hoe God met jongeren een weg gaat. De ontmoeting met het Kind wenst ons allemaal te raken. Voor iedereen is die weg bijzonder te noemen.
Wij voelen wel eens de druk op ons gelegd worden, om jongeren tot ‘een goed katholiek’ te maken maar ik besef dat niemand een ander kan beoordelen op wat ‘goed katholiek’ is.
Het jeugdwerk heeft mij juist geleerd om in de ontmoeting met de a(A)nder, allereerst vooral te luisteren. Hetgeen gedeeld wordt, met alle kwetsbaarheid in zich, moet worden gewaardeerd.
In het proces van luisteren en elkaar beter te begrijpen verlang ik naar de weg om samen verder te gaan. Voor mij is de ontmoeting met het Kind in de kribbe het ontvangen van een bundel Licht.
Van die bundel draagt iedereen iets mee. Zo komt het Licht verder in de wereld. Onze jeugd is daar heel goed in en dat maakt het werk van JBDB zo mooi. Zij houden de christelijke hoop niet voor zichzelf. Als van nature weten wij dat dit Licht voor iedereen is bedoeld.
Jongeren hebben wel eens een glimlach van buiten terwijl zij van binnen huilen. Er kan veel verdriet schuil gaan, en soms zien zij geen hoop meer. Onze ervaring groeit, dat zij elkaar vasthouden en niet loslaten. Ook al leven zij in een maatschappij die getekend wordt door individualisme, zij zijn niet onverschillig. Het geloof dat zij kinderen van God zijn helpt, om niet onverschillig te leven en open te blijven. Paus Johannes Paulus II wees vaak naar de jeugd omdat zij dragers zijn van de hoop.
De kracht door gebed en heilige momenten sterken het vertrouwen. De hoop die in ons leeft is het geloof, dat Jezus jou en mij nooit verlaat. Zeker niet in die duistere momenten van iemands leven. Laat het komend Licht met Kerstmis, ja laat Jezus jou het komende hoogfeest van Kerstmis anders verder doen gaan, zoals ook de herders en de Wijzen hun weg verder vervolgden.
Zalig Kerstmis toegewenst aan ieder in wie Onze Lieve Heer zijn welbehagen heeft.
Diaken René Lamers
