Week van Ontmoeting – ‘Hoop-dag’ – Afsluiting op zaterdag 24 juni (Deel 1)
“Erop uitgaan!”. Jezus’ getuige te zijn in deze wereld is onze missie!
Aan ons christenen is het, om – zoals paus Franciscus eens zo beeldend zei – “iedere man en iedere vrouw te behoeden met een blik vol tederheid en liefde, dat betekent, de horizon van de hoop openen, betekent, alle wolken open te scheuren voor één lichtstraal, betekent de warmte van de hoop te brengen. En voor de gelovigen, voor ons christenen … – biedt de hoop die wij brengen, de horizon van God, die ons is getoond in Christus en die gegrond is op de Rots, die God is”.
De afsluitende dag van de Week van Ontmoeting stond in het teken om te getuigen van de Geest, de hoop die in ons leeft. Op deze dag, in de ochtend, begonnen we met een Eucharistieviering. Als christenen beginnen we immers altijd met en bij Jezus Christus. Daarna werd – in stilte, uitnodigend tot gebed – het heilig Sacrament uitgesteld.
Grote delen uit de gehouden preek op 24 juni, in de ochtend, vindt u hier.
“Het christelijk geloof is niet meer zo vanzelfsprekend. Vaak voelen we ons als christenen eenzaam en alleen, misschien zelfs alleen gelaten”. … “Het lijkt allemaal zo zinloos, allemaal geen zin meer te hebben. We worden beproefd”. … “En dan horen we de lezing van de profeet Jesaja. De tekst van het tweede Ebed-JHWH-lied komt voorbij: de lijdende Dienaar, die uitdrukkelijk naar voren brengt dat hij door God de Heer vanaf de moederschoot is geroepen om profeet te zijn, getuige van Gods Woord”. … “Deze lijdende Dienaar heeft daarbij ook een boodschap, die aan alle mensen van alle tijden is gericht: “Mijn heil moet reiken tot in de uithoeken der aarde”. In de beproeving – die ook Hij ervaart –, zegt deze Dienaar onomwonden dat God de Heer zijn sterkte is, zijn kracht”. … “De lijdende Dienaar heeft er vertrouwen in dat God met hem een weg blijft gaan”. Bemoedigende en hoop-volle woorden die klinken, en die ons hart mogen verblijden”. … “Het maakt duidelijk hoe God doorlopend in alles met ons bezig is”. … “Johannes de Doper was vanaf de geboorte ook door God bestemd voor zijn rol als profeet. Hij zag het levenslicht, om het licht te werpen op hèt Leven, ja om een nieuw begin te maken ter voorbereiding op de ultieme verlossing in Jezus Messias. Hij bereidde de weg van Gods koninkrijk. Johannes moet hij heten: “God is genadig”. God maakt in Johannes dus een nieuw begin, om ook ons een nieuw begin aan te bieden. Zo uit God Zijn genade, Zijn liefde en heil. Daarin mogen we ontdekken dat we nooit te jong zijn voor onze roeping”. … ”Voor jong en oud is er het avontuur van het leven. Het avontuur òòk van christen zijn. Een leven waarbij we God werkelijk kunnen toelaten in ons leven, ons openstellen voor Gods liefde. Natuurlijk is met elk avontuur een risico verbonden“. … “Het is echter aan ons om als christen de weg te gaan, om op weg te gaan. Het is het risico van de liefde – om het zomaar te zeggen – dat we mogen aangaan. Maar we mogen als christenen beseffen: de weg van de liefde is een weg met hobbels. Je zult beproefd worden”. … “Aan ons is het om op Gods Woord te ant-woorden. Om te zeggen: ja, ik geloof in God, ik geloof dat ik – net als de profeten Jesaja en Johannes de Doper – geroepen ben, om te getuigen van Zijn Woord, van Jezus Messias. Het Woord van verlossing! De Boodschap van Gods Zoon die bestemd is voor alle mensen! Op deze dag, waarop we niet alleen het Hoogfeest van de H. Johannes de Doper vieren, de patroon van onze parochie, maar ook de Hoop-dag houden, mogen we als christenen, vol goede moed, vol van hoop, de Boodschap van Liefde en Geloof brengen naar de mensen. De hoop die – door Gods heilige Geest – in ons leeft, mag ons als christenen dragen en leiden, op weg naar onze bestemming”. …
